Bazen hayaller sadece kelimelerle kısıtlı kalırken; artık “karakalem portre” de vücut buluyor. Karakalem, çoğu zaman kusurların öne çıkabildiği bir çizim halini de alabilir. Karakalem portrenin gizemli bir diğer yanıysa, her bakışta farklı bir ayrıntı bulabiliyor olmakta saklıdır aslında. Karakalem portrelere bakarken genelden özele inmeniz çoğu zaman ressamın çizgileriyle hayallerinizin ne denli buluştuğunu da gösterir. Karakalem portrede ilk etki gözlerle başlar. Çoğu zaman sevdiğiniz kişinin bakışlarındaki dünyayı ararsınız. Karakalem çiziminde renkler, aslında beynimizin gölge ve ışığın arasında yorulmadan yaptığı yolculukla oluşur. Karakalem portrede bu yolculuk çok önemlidir. Gözlerdeki enerji de, o yolculuk esnasında gün ışığına çıkar. İşte “karakalem portre” deki hayale yolculuk, tam da bu sırada başlar. Ressamın karakalemle hayallerinizi beyaza dökmesiyle; hayallerinize o anda renkler ışık ve gölge yardımıyla eşlik eder ve “karakalem portre” niz beyazdaki yolculuğunda sizi dokunulan hayallerin parçası yapar. Teknikle hayallerin savaşı yerine; karakalem portre bu ikilinin birleşiminden doğar. Karakalem portrede mantık ve duygular hayallere dokundukça, teknik süzgeçten geçerek, hayalinizin beyazda masalsı yansımasının da kapılarını açabilir. 

Karakalem portre derken beyaz kağıtla hayalleri sınırlamak yerine, daha geniş bir açıdan bakalım. Hayaller sınırlandırılmamalıdır… Kraft kağıdı, gri kağıt, veya tuvaller üzerinde karakalem portre çok daha farklı durur. Örneğin portrenin kuru pastelle yolculuğuna yalnızca beyaz kağıt eşlik etmez. Karakalem portrede de beyaz kağıt bir kalıp olarak görülse de, dokunulan hayallerde sınırlar asla olmaz. Ve sınır denilen kısıtlama, maalesef ki “karakalem portre” dünyasında tanınmamakta…

Karakalem Portre ile hayaller, sizin özgür olabildiğiniz kadar değil; olamadığınız kadar da gerçektir. Karakalem portre, çoğu zaman hayale yolculuktur.